![]() Tijdens de opening op 28 januari gaf Carel Blotkamp een inleiding. Naomi Duveen presenteerde een dans-performance op muziek van Simeon ten Holt.
KLARE TAAL In 2008 overleed Riekje Swart , befaamde galeriehoudster in Amsterdam. Zij leefde al jaren in zelf gekozen isolement, maar was niet vergeten. De galerie die zij in 1964 in Amsterdam opende, eerst aan de Keizersgracht, later in de van Breestraat , was legendarisch als broedplaats van talent. Het was zeker in de beginjaren geen gewone galerie , gericht op financieel succes, maar een trefpunt, waar nieuwe ideeën konden uitkristalliseren. Riekje Swart toonde graag wat haar intrigeerde en in eerste instantie nog niet begreep, maar waarvan zij het eigentijdse belang intuitief aanvoelde. Kunst moest discussie oproepen. De galerie werd zo een van die Europese centra, knooppunten in de ontwikkeling van de kunst, waar kunstenaars , die op zoek waren naar een eigentijdse , helder gestructureerde beeldtaal, een "klare taal'ontdaan van ouderwets idioom, elkaar ontmoeten en van gedachten konden wisselen. De mentaliteit was belangrijk, het bewustzijn aan het begin van een nieuwe periode te staan. De eigen tijd was een fascinerend gegeven, met ongekende technologische ontwikkelingen en maatschappelijke veranderingen. Alles was mogelijk. De verovering van de kosmos leek voor de deur te staan en het computer tijdperk kondigde zich aan. In de catalogus van de tentoonstelling "Naar een Nieuwe Abstractie", die in 1966 op verschillende plaatsen in Nederland te zien was, stond te lezen : "De wereld ondergaat grote veranderingen. Wij leven in een massamaatschappij. Het computer tijdperk staat voor de deur. De drempel van de ruimte is overschreden." .... "Net als wetenschappers zijn kunstenaars hun tijd niet vooruit, maar zij zijn specialisten , die zich bezig houden met problemen die nog geen gemeen goed zijn." ....."De beeldende kunst dient onze ogen te openen. " ....."Voortdurend moet het beeld geherstructureerd worden." ..."Onze visie op de wereld evolueert, waarvan de beeldende kunst een afspiegeling is." Deze woorden geven duidelijk aan waar het in de kring rond Riekje Swart om te doen was: een kunst die adequaat de eigen tijd moest weerspiegelen en begrijpelijk maken. In eerste instantie vond die gedachte vooral weerklank bij wetenschappers , die ook op zoek waren naar een heldere voorstelling van zaken. Professor van Loghem, deskundige op het gebied van het bloedonderzoek was zo'n enthousiaste supporter, maar er waren er toen meer die geinteresseerd raakten in het gedachtengoed van de kunstenaars rond Riekje Swart. Frans Haks ontleende er zijn ideeën over het eigentijdse museum aan en ook de architect Kees Dam werd er door geinspireerd tot een eenvoudige witte vormentaal. "De tentoonstelling "Klare taal", die nu als ondeel van het project ""The present is the result of the past" in de kunstruimte LOCUS SOLUS in Antwerpen te zien is, biedt een terugblik op het werk van enkele kunstenaars van verschillende herkomst, Nederland,Belgie,Duitsland,Frankrijk en Engeland, die een rol gespeeld hebben in de eerste tien cruciale jaren van Galerie Swart, toen een systematische kunst ontwikkeld werd met nieuwe ordeningsprincipes. Bonies, Norman Dilworth, Ad Dekkers, Gerhard von Graevenitz, Franck Gribling, Ewerdt Hilgemann, John Mitchell, Francois Morellet, Peter Struycken, Mark Verstockt, Carel Visser en Herman de Vries zijn vertegenwoordigd. Het is een proef op de som in hoeverre de toen ontwikkelde beeldtaal zijn geldigheid nog niet heeft verloren in de wereld van vandaag, die in veel opzichten wortelt in een periode die nu bijna een halve eeuw achter ons ligt. In frisheid , visuele impact en zeggingkracht heeft deze kunst nog weinig ingeboet . In dat opzicht valt er ook vandaag nog iets van te leren. franck gribling, januari, 2012 Met werk van : BONIES NORMAN DILWORTH AD DEKKERS GERHARDT VON GRAEVENITZ FRANCK GRIBLING EWERDT HILGEMANN JOHN MITCHELL FRANCOIS MORELLET PETER STRUYCKEN CAREL VISSER MARK VERSTOCKT HERMAN DE VRIES | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|