Locus solus

Pourbus straat 14
Antwerpen


Openingstijden
vrijdag - zaterdag
14 - 18 uur.

en op afspraak

tel. 0031206277740
email: citythoughts@gmail.com
Pieter Engels
A random choice of works, 1960 – 2010.
27 januari – 13 maart 2010
LOCUS SOLUS
Antwerpen


Prijzen op aanvraag.


  1. ‘Herstelde stoel Repaired chair’/ 1964
  2. ‘Prototype obstacle’/ 1965 /scharnierend tweedelig object, daardoor wisselende afmeting.
  3. ‘Hang this plate near a Telephone’ 1968/ 48-63-7cm .
  4. ‘Damaged modern art piece’ 1968/ 48-63-7cm .
  5. ‘Divine idea’ 1973/ 64-84-4cm .
  6. ‘Columbus variant’ 1973/ 64-84-4cm .
  7. ‘Blindgolded dollar’ 1984/ 35,5-75,5-4cm .
  8. ‘Signature between 1978-1979/ 53-100-4cm .
  9. ‘Twice as copper’ 1978/ 50-53-2cm .
  10. ‘Economic sculpture’ 1990/ 40-100-3,5cm .
  11. ‘Defontanare’ 2009/ 70-80-7cm .
  12. ‘The absence of a painting, deframed by the absence of this painting’ 2009/ 60cm-70cm-18cm .
  13. ‘De montana’ (zwarte versie) 2010/ 62-70-5tot 8cm .
  14. ‘Demontan a’ (open versie) 2010/ 60-70-5cm .
  15. ‘Deja vu’ 2010/ 60-70-5cm/ euro .
  16. ‘Rough sketch for a white painting’ 2010/ .


  17. Werken op papier
  18. 17/ Movement, 1963, 100-130-2 cm .
  19. Movement, 1963, 100-130-2 cm .
  20. Movement, 1964 , 100-130-2 cm .
  21. Parallel landscape, 1993, gewassen krijt,96-126-4 cm .
  22. Parallel landscape, 1993, gewassen krijt,96-126-4 cm .
  23. Parallel landscape, 1993, gewassen krijt,96-126-4 cm .
  24. Vertical landscape, 1995, gewassen krijt, 96-126-3 cm.
  25. Vertical landscape, 1995, gewassen krijt, 96-126-3 cm.
  26. Engels new collection, EPO ,1966, posterdruk, .
  27. The two (f)aces of Engels products, 1968, posterdruk .



Pieter Engels, Blindgolded dollar, 1984, Expo LocusSolus, 2011, nr.7

Pieter Engels
Een deconstructivist van het eerste uur.


Pieter Engels en ik kennen elkaar langer dan vandaag. Ik ben naar het schijnt al eind van de jaren vijftig op zijn netvlies verschenen toen hij als jong kunstenaar naar Amsterdam kwam, zich inschreef op de toen zeer conservatieve Rijksacademie en aansluiting zocht aan de avantgarde. Ik leerde zijn werk pas kennen in de Galerie van Dolly Melchers aan de Amsterdamse Prinsengracht 845 waar ik in die tijd ook mijn Taktielen exposeerde. Ik was zeer geïmponeerd door zijn herstelde objecten en prototypes, die op een gegeven moment permanent in een goud gespoten ruimte te zien waren. Hij presenteerde zich niet als een ouderwetse kunstenaar, maar als een goed georganiseerde organisatie, EPO, de Engels Product Organisation ,compleet met een fictieve Salesmanager , zijn alterego Simon Es.
De wortels van zijn kunst en die van mij lagen in de Informele materieschilderkunst van de jaren vijftig, zoals U zelf kunt constateren op deze tentoonstelling , een vervolg op MATERIA PRIMA die helemaal gewijd was aan de Informele kunst. In de Informele kunst werd gebroken met de traditionele schilderkunst. Toen werd de basis gelegd van de vrijheid van de jaren zestig..
Voor Pieter Engels betekende dit dat hij gebruikmakend van de nieuwste middelen deze meteen problematiseerde. Als geen ander wist hij de gebruikelijke orde te doorbreken, kapot te maken en zo opnieuw in elkaar te zetten dat er iets ontstond dat nooit eerder te zien was. .In dat opzicht waren zijn "herstelde"stoelen en "bad constructed canvases"een eye opener. Al zijn werk is in feiten een deconstructie van wat wij gewend zijn te accepteren als de dagelijkse werkelijkheid, of het nu gaat om de dingen om ons heen, de taal of de manier om waarden uit te wisselen, zowel kunstwaarde als geldwaarde. In die zin was hij een Deconstructivist voordat het aan Derrida onleende begrip onder architecten als Tschumi, Eisenman, Koolhaas en CoopHimmelblau populair werd. Op een onnavolgbare wijze en met een groot gevoel voor humor weet Engels in zijn werk zekerheden te ondermijnen. Gebruik makend van de slimste reclamemiddelen en slogans ondergraaft hij daarmee juist de wereld waar deze aan ontleend zijn en waar hij zich schijnbaar mee lijkt te identificeren. Uiteindelijk leidt dit tot regelrechte aanvallen op de middelmatigheid van de massacommunicatie en de virtualiteit van de economie. Zo richtte hij in 1976 een "Brain squad against masscommunication and mediocrity "op..


Pieter Engels, Drawings 1993-1995, Expo_LocusSolus, 2011, nrs.22-24

De betrekkelijkheid en virtualiteit van geld en economie , kortom van onze waardesystemen , wordt in zijn werk aan de orde gesteld..
Het is een grote misvatting om Engels te zien als voorloper van de bij kunstvijandige politici zo populaire" Kunstenaar als ondernemer". Dat miskent volledig het subversieve karakter van zijn kunst en de dubbele bodem..
Engels gebruikt het marktmechanisme niet zoals kunstenaars als Damian Hirst en Jeff Koons dat zo handig doen, hij deconstrueert het van binnen uit als een soort undercover agent, een Richard Wallraff in de kunstwereld. Dat is een werkwijze waar vandaag meer dan ooit behoefte is. Het doorprikken van zekerheden is geen overbodige luxe. Tegelijkertijd blijft hij zoals zijn virtuoze tekeningen en perfect gemaakte objecten laten zien , bij uitstek een visueel begaafde beeldend kunstenaar, een homo faber die een persoonlijk stempel drukt op alles wat hij maakt of doet. De recente "Artless" commentaren op het kunstwerk,Defontanare”, “Demontana” etc. zijn daar geen uitzondering op. Zoals gewoonlijk weet Engels daarin een perfect evenwicht te bereiken tussen kunst en kunstloosheid.De destructie levert voortdurend nieuwe beelden op die bij blijven..
Hij mag dan “Style as dogma” as ”the vehicle of standstill” beschouwen, hij ontkomt er niet aan dat hij een onmiskenbaar eigen styl heeft..
.
franck gribling

Pieter Engels, Demontana, 2010, Expo LocusSolus, 2011, nr.13


Pieter Engels, Déjavu, 2010, Expo LocusSolus, 2011, nr.15


Pieter Engels, Hang this plate near a telephone, 1968, Expo LocusSolus, 2011, nr.3


Pieter Engels, Herstelde Stoel, 1964, Expo Locussolus, 2011, nr.1


Pieter engels, Obstacle Prototype, 1965, Expo Locussolus, 2011, nr.2


Pieter Engels, The absence of a painting, 2009, Expo LocusSolus, 2011, nr.12